Revanchegevoelens en Valentijnsdag lijken tegenstrijdig, maar zijn dat niet in de Nijmeegse Kegelbond.
Afgelopen zondag 14 februari was de 32e (!) editie van het toernooi dat in 1984 het daglicht zag. En hoewel
in de loop der jaren de gezelligheid een grotere plaats is gaan innemen, blijkt de kans om revanche te nemen op het resultaat van de persoonlijke kampioenschappen bij menig deelnemer toch onverwachte krachten los te maken.
Er werd gestreden in 5 klassen: Dames C, Heren C, Heren B, Dames A-B en Heren A.
De slechte weersomstandigheden en de griepepidemie
waren helaas de oorzaak van enkele onverwachte afmeldingen. Aangezien er per klasse echter slechts twee finaleplaatsen waren te behalen, moest men wel aan de bak.
In de
heren A-klasse traden door bovengenoemde redenen slechts 3 heren aan, maar dat was dan wel de echte Nijmeegse top-3.
Dat de grieperige Ger Hendriks toch aan
de start verscheen verdient een welgemeend compliment, maar verklaart meteen dat hij eigenlijk bij voorbaat al kansloos was om het Ton Pijnappels en Nijmeegs kampioen Rutger Pronk moeilijk te maken.
Al snel was duidelijk dat de twee clubgenoten van Veul Hout elkaar in de finale zouden treffen. Ton besloot vanaf de eerste van de 12 finaleballen alles op alles te zetten om een achterstand van 14 hout ongedaan te maken, maar
moest deze bewonderenswaardige instelling meteen bekopen met een poedel….
Rutger scoorde een waardige 105 hout en bleek dus onze terechte Heren A-kampioen.
Maar hij blijft gewaarschuwd, want Ton blijft volhouden: ooit, ja ooit, dan pak ik ‘m!
Bij
de dames A-B was het Dory Hendriks die na een voor haar teleurstellend persoonlijk kampioenschap iets had goed te maken.
Zij zette in de eerste serie met een score van
79 hout meteen de toon, en was daarna niet meer te houden. Dat haar tegenstrevers het tegen een “Dory in vorm” niet konden bolwerken, was dus geen verrassing.
Wel
verrassend was dat Minny Wijsman zich knap naar een finaleplaats werkte.
Minny: Merci dat jij er weer was!
De finale van de Heren-B werd een confrontatie tussen Marcel Coolen en Ruud Duppen.
Dat Marcel het tegen de winnaar van het Toernooi in 1991 (!) moest
afleggen was geen schande. Wel hoopvol om te zien dat Ruud blijkbaar een tweede kegelleven is gestart!
In de Heren C-klasse bewees een ontketende Wim de Cock dat
hij de terechte Nijmeegs
C-kampioen 2016 is. Net zoals tijdens de Persoonlijke kampioenschappen was ook nu Jaap van Delden zijn grootste tegenstander, maar met een gemiddelde
van 7,02 in de series had Wim zich in een fluwelen zetel voor de finale geplaatst.
Jaap snoepte in de finale nog wel iets van de achterstand af, maar kon Wim niet meer
in problemen brengen.
Waar sinds 1984 de ogen eigenlijk altijd waren gericht op de ontknoping van de A-finales, was 2016 onmiskenbaar het Jaar van de Finale van de Dames
C.
Anny Coolen, in de strijd om het Nijmeegs kampioenschap op 2 hout achter C-kampioene Olga Vehmeijer geëindigd, startte de finale van het Toernooi der Azen met een
voorsprong van….juist, 2 hout! En op wie? Precies: diezelfde Nijmeegs C-kampioene!
Hoezo kans op revanche?
Voor het eerst in de historie was de aanvangsscore op het scorebord ingetoetst en werd elk resultaat in de finale direct opgeteld. Het was dus voor iedereen mogelijk om per bal mee te tellen.
Anny, volkomen verrast dat ze de finale had bereikt, startte met een poedel.
Was het haar dan toch teveel? Ook Olga werd
door finalekriebels gegrepen en gooide een poedel, maar Anny leek met nog eens twee poedels het spoor helemaal bijster.
Echter, Anny herstelde zich met enkele goede scores
en na 11 ballen was de stand exact gelijk. De laatste bal moest de beslissing brengen!
Anny gooide als eerste en noteerde een 8! De toernooiorganisatie raakte lichtelijk
in paniek en wilde al in de scorelijsten duiken om treffers, negens, achten etc, te tellen.
Toen strandde Olga op een 7...
Een daverend applaus voor Anny was de ontlading na een ongekend spannende finale!
Ter gelegenheid van Valentijnsdag kreeg elke
deelnemer namens de NKB na afloop een roos.
Toepasselijk, want het Toernooi der Azen was dit jaar een schot in de roos, en heeft hopelijk nog steeds een rooskleurige toekomst!